فاطمه(ع) از نگاه امام امیرالمؤمنین(ع):
در آخرین لحظات عمر مبارک حضرت فاطمه(س) وصایای خویش را به همسرشان مینمودند که: «ای پسرعمو! تو هرگز مرا در دوران زندگی دروغگو و خائن نیافتی و هرگز با فرمانت مخالفت نکردم.» علی(ع) که شاهد درگذشت تنها یاور و تسلی بخش خود است، میفرماید: «پناه به خدا! تو داناتر و پرهیزگارتر و گرامیتر و نیکوتر از آنی که من به جهت مخالفت کردنت با خود، تو را نکوهش کنم. دوری از تو و احساس فراقت بر من گران خواهد بود